سال 2008 چگونه سالي خواهد بود؟
چشمانداز بازارهاي طلا، نفت، دلار و انرژي در سال 2008
براساس پيشبيني واحد اطلاعات اكونوميست، كشور چين در سال 2008 بيش از هر كشور ديگري (به اندازه مجموع ايالات متحده، هندوستان و ژاپن) ثروت به اقتصاد جهان تزريق خواهد كرد و اين خود دليل بزرگي است براي مثبتانديشي درباره اوضاع اقتصاد جهاني در سالي كه به نظر ميرسد تحتتاثير بيثباتيهاي مالي قرار گيرد. چين اميدوار است از بازيهاي المپيك استفاده كند تا به جهانيان نشان دهد كه به چه غول با شكوهي تبديل شده است.
دنياي اقتصاد – بنابر تازهترين پيشبينيها از اوضاع اقتصاد جهان در سال جديد ميلادي كه از امروز آغاز ميشود، اكثر كشورهاي پرشتاب اقتصاد جهان در سال 2008 متعلق به منطقه تعريف شده براي چشمانداز 20ساله ايران خواهند بود.
 |
){kind=link}
براساس اين پيشبينيها، رشد اقتصادي ايران در سال 2008 معادل 4درصد خواهد بود، در حالي كه آذربايجان با رشد اقتصادي 4/17درصدي دومين اقتصاد پرشتاب جهاني خواهد بود و كشورهاي قطر، قزاقستان، امارات و گرجستان به ترتيب با نرخهاي رشد اقتصادي 5/9درصد، 2/9درصد، 6/8درصد و 2/8درصد به ترتيب رتبههاي پنجم تا هشتم در ميان كشورهاي پرشتاب را به خود اختصاص خواهند داد. كشور ارمنستان نيز با نرخ 8درصدي رشد اقتصادي در سكوي يازدهم كشورهاي پرسرعت خواهد ايستاد.
همچنين براي اولين بار كشور ويتنام نيز به جمع كشورهاي داراي رشد اقتصادي بالا خواهد پيوست و با نرخ 1/8درصدي سكوي دهم در اين جمع را به خود اختصاص خواهد داد.
بالاترين تورمها
اكونوميست پيشبيني كرده است كه پس از كشور زيمبابوه كه با «ابرتورم» چهار هزار درصدي دست و پنجه نرم ميكند، بالاترين تورم را كشور جنگزده عراق با نرخي معادل 39درصد به خود اختصاص دهد و پس از عراق، كشور ونزوئلا با 6/19درصد، ايران با 5/15درصد، ازبكستان با 5/14درصد، آنگولا با 4/13درصد، اتيوپي با 12درصد و آرژانتين با 5/10درصد، كشورهايي خواهند بود كه مجبورند مجددا تورم دو رقمي را تجربه كنند و بقيه كشورها داراي تورم يك رقمي خواهند بود. البته كشور آنگولا در عين تورم 4/13درصدي، رشد اقتصادي 21درصدي را نيز تجربه خواهد كرد كه باعث ميشود قدرت خريد مردم اين كشور نه تنها كاهش نيابد، بلكه از افزايش حدود 5/7درصدي نيز
برخوردار شود.
اتفاقات مهم 2008
دو اتفاق بزرگ سال آينده ميلادي را شكل خواهد داد: انتخابات رياستجمهوري آمريكا و بازيهاي المپيك تابستاني در پكن. رقابت بر سر كاخ سفيد از فصل اول و ماه ژانويه و فوريه تا انتخابات سراسري در ماه نوامبر، به يك ماراتن شبيه خواهد بود. آنچه مسلم است اين است كه برنده اين ماراتن يك دموكرات خواهد بود و شانس زيادي وجود دارد كه يك كلينتون جانشين بوش شود و رهبري آمريكا را بر عهده گيرد. در چنين شرايطي، چين اميدوار است از بازيهاي المپيك استفاده كند تا به جهانيان نشان دهد كه به چه غول با شكوهي تبديل شده است.
پيشبيني ميشود اين كشور اغلب مدالهاي طلاي اين مسابقات را به خود اختصاص دهد و غرور ملي و افتخار جهاني را براي خود به ارمغان آورد. اما اين كشور از سوي ديگر با پرسشهاي دشواري در مورد سياست سركوبگرانه خود روبهرو خواهد بود.
آمريكا و چين اولين بازيگران در مسايلي خواهند بود كه اذهان جهانيان را در سال 2008 به خود معطوف ميدارند. يكي از اين مسايل، اقتصاد جهان خواهد بود كه رشد آن ديگر نميتواند به آمريكا وابسته باشد؛ چون آمريكا با مسايل مربوط به بخش مسكن و اعتبارات خود دستوپنجه نرم ميكند. تنها كاري كه آمريكا بايد انجام دهد اين است كه بايد از بروز ركود جلوگيري كند، اما اين چين خواهد بود (براي اولين بار به عنوان بزرگترين عامل در رشد اقتصادي جهان) كه در كنار هندوستان و ساير بازارهاي نوظهور خواهد درخشيد.
موضوع ديگري كه توجهات را به خود جلب خواهد كرد، مساله تغييرات جوي است.
به دليل آنكه كشور چين جاي آمريكا را به عنوان بزرگترين توليدكننده گازهاي گلخانهاي اشغال خواهد كرد، تلاشهاي جدي در مورد گرمايش كره زمين بستگي به مشاركت جدي اين دو كشور خواهد داشت. اگر سال 2007 سالي بود كه اين موضوع در صدر موضوعات رسانهها جاي گرفت، سال 2008 سالي است كه مردم انتظار عملكردهاي مثبت را در اين راستا دارند. نكته جالب اين است كه «سبز بودن» موضوعي است كه همه رهبران سياسي را در سطح شهرها (مانند مايكل بلومبرگ)، در سطح ملي (مانند فليپ كالدرون، نانسي پلوسي و نيكلا ساركوزي) يا سطح فراملي (مانند بانكيمون از سازمان ملل و سورين پيتسو آن از آسهآن) درگير خود ميكند. سياستمداران تاكنون در مورد اين موضوع مذاكره كردهاند، اما آيا اكنون اجازه ميدهند مردم از حاصل اين مذاكرات بهره برند؟
احتمال يك توافق بزرگ هستهاي
موضوع سومي كه در سال 2008 به يك مشغله ذهني تبديل خواهد شد، ريسكهاي ژئوپلتيكي است. پيشبينيها حاكي از آن است كه آمريكا قصد اجراي نمايش با ايران بر سر موضوع هستهاي دارد. اين در شرايطي است كه چين در سال برگزاري المپيك خود از واكنشهاي جدي در برابر تايوان خودداري ميكند. واقعيت اين است كه عكس آنچه به نظر ميرسد كاملا محتمل است، يك «توافق بزرگ» بين آمريكا و ايران و يك بحران در تايوان كه انتخابات پرحاشيهاي در سال 2008 بايد در آن برگزار شود. بيشك ريسكهاي سياسي به موضوعي داغتر از قبل در محافل تحقيقاتي و هياتمديرهها تبديل خواهد شد.
در كنار موضوعات عادي مربوط به بازارها و سود آنها، كسب و كار با اين سوال مواجه خواهد بود كه چگونه ميتواند در وضعيت خوبي باشد. مشاوران به فعالان اين بخش خواهند گفت كه «ثبات» را فداي استراتژي كنند و موفقترين فعالان كسب و كار و بانكداران مثال بيل گيتس را مدنظر قرار خواهند داد كه از كار روزانه خود در مايكروسافت كنارهگيري كرد تا وقت خود را صرف كارهاي بشردوستانه كند. به طور كلي جهان در تحرك خواهد بود.
مهاجران به دلايل بيش از پيش پيچيدهاي اقدام به عبور از مرزها ميكنند. چينيها به توريسم روي ميآورند، در حالي كه آمريكاييها سعي ميكنند در خانه بمانند چون از قيمتهاي عجيبي چون يك فنجان قهوه 8دلار در اروپا شوكه هستند.
البته پيشبيني آينده كاري پرخطر است و پيشبيني آينده و علم پيشبيني دشوارتر از هر زمان ديگري است. به عنوان مثال پيشبينيهايي مبني بر طلوع يك نسل جديد فضايي و گسترش جنگ فرهنگها در خارج از آمريكا هنوز به قطعيت لازم نرسيدهاند، اما اين روزها عدم قطعيت كامل به نظر دليلي بر تيزهوشي است و ريزبيني و نكتهسنجي به روندي رايج تبديل شده است. همان طور كه هر ساله اكونوميست ادعا ميكرد، همه پيشبينيها 100درصد درست درنميآيند، اما دو چيز مسلم است؛ براي چينيها سال 2008 سال موش خواهد بود و سازمان ملل قرار است اين سال را سال جهاني سيبزميني نامگذاري كند. جويدن سيبزميني توسط اين موش مبارك!